بررسی محتوایی شعر عاشورایی از اغاز تا عصر حاضر

غالبا انسان با مذهب پیوندی ، جاودانه دارد .و احادیثی وجود دارد که باید با حادثه ی عاشورا پیوندی عاطفی برقرار شود به همین علت یکی از وجوه شاعران در برخورد با قیام کربلا توجه به سوگمندی آن است . البته در ابتدا سوگ وجه غالب شعر عاشورایی است اما در دوره های بعد وجه حماسی غالب می شود . با فراهم ساختن زمینه شکل گیری شعر عاشورایی که هم ویژگی های سنتی رثا را در خود دارد و هم نوآوریهای شور آفرین در آن به چشم می خورد ، سرچشمه همیشه جوشان در قلمرو ابداعات شاعرانه با جریانهای فکری ،ادبی و دینی در دوره های گوناگون گردیده است.سپس با ارائه اغراض شعری و مضامین و پیامد های ارزشی و ادبی ،برای مخاطب روشن می کند که شعر عاشورایی بر خلاف شیوه های رایج شعری ادبیات عرب ،عملکردی ابزاری می یابد و در خدمت اهداف ،مضامین وباور های دینی قرار می گیرد . و سرانجام با بررسی تصویر پردازی هنری به عنوان یکی از مباحث اساسی زیبا شناسی کلام و کاربرد بیشتر رنگ آمیزی در تشبیهات و جانبخشی به استعارات برای انگیزش بهتر عواطف واحساسات و قرار گرفتن تشبیهات تمثیلی بر گرفته از آیات قرآنی و معارف دینی ،در بافت و ساختار هنر مندانه برای اثبات حقانیت و ولایت و انعکاس فضایل اهل بیت رجز ها و سروده های مشهور و بلند عاشورایی مانند :هاشمیات کمیت اسدی ،تاییه دعبل خزاعی و دیوان سیّدحیدر حلِّی و دیگر شاعران معاصر ، مصادیق بارز و شواهد صادق این رویکرد از سوی شاعران متعهد شیعی و حتّی سنّی و غیر مسلمان به شمار می آید. کلمات کلیدی: شعر عاشورایی ،ادب شیعه ، شعر آیینی ، شعر حماسی ، رجز ، مرثیه